Het gebied ten westen van Zagreb, tot aan de Sloveense grens, staat bekend als Samoborsko Gorje (de bergen van Samobor). Met bus vol internationale studenten toog ik richting de Sloveense grens om een wandeling te maken in een van de natuurreservaten (vanuit Slovenië geredeneerd het uiterste zuidwesten). Aldaar werden we rondgeleid door een bioloog die ook op de hoogte was van de vroegste geschiedenis van het gebied. Hij nam ons mee naar de tientallen grafheuvels die duidelijk zichtbaar zijn in het landschap en wees ons op andere sporen van bewoning, zoals grotten die al duizenden jaren in tijden van oorlog als schuilplaats worden gebruikt; voor het laatst in de Tweede Wereldoorlog. Bij een eventuele volgende oorlog zijn de grotten waarschijnlijk niet nodig, want de bevolking van de dorpjes in het reservaat neemt al lange tijd dramatisch af. In een van de dorpen staat een piepklein enthografisch museum dat door een non wordt gerund. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er niet veel valt te zien, onder meer omdat het oorspronkelijke museum in de Tweede Wereldoorlog is afgebrand. De tentoonstelling bestaat uit wat potten en pannen, werktuigen, en poppen die de lokale klederdracht dragen. Leuker is het om wandelingen te maken en onverwacht een waterval tegen te komen, in een grot te loeren, of de bijzondere plantengroei in eeuwenoude poelen te bewonderen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 reacties:
Post a Comment