Groen oog

Nee, deze weblog is, in tegenstelling tot het veelgelezen Bureau Belgrado, niet ter ziele gegaan. Maar het is alweer even geleden dat ik een bericht plaatste en het kan nog wel even duren voordat ik iets kan schrijven over de man die gisteren overleden is door een illegaal gedumpt gas bij de bierbrouwer Karlovacko (een dochteronderneming van Heineken); over het tekenfilmfiguurtje professor Baltazar dat weer tot leven is gewekt; over de peperdure horloges van premier Ivo Sanader; over een schitterende brug waar niemand overheen kan omdat het geld voor de aanvoerweg opeens op is; over de homohaat in het Kroatische parlement; over supersnelle treinverbindingen tussen Zagreb en Rijeka, een enorm handbalstadion, een fonkelnieuwe luchthaven, een metronetwerk en talloze andere grandioze projecten die de voorpagina’s halen maar waarvan niemand echt gelooft dat ze er ooit zullen komen. Ik zit namelijk al een week zonder internet en er is nog geen zicht op een oplossing. Van het ene op het andere moment kan ik niet meer draadloos internetten (IP-adres kan niet worden vernieuwd) en zelfs inbellen (fout 720) gaat niet meer. Met mijn kennis van het Kroatisch en het heersende aanbod in de kiosken hier betekent dat: geen nieuws. Dus luister ik maar naar de Wereldomroep, waarvan alleen de uitzending tussen 17.00 en 18.00 uur verstaanbaar is. De BBC World Service, in Nederland sinds mensenheugenis op 648 MW, is nergens te vinden. Van het nieuws op een van de vier Kroatische zenders word je niet veel wijzer. Verkeersongelukken, verkiezingen in een of ander gehucht in Slavonië en familiedrama’s, dat zijn hier de items. En de sneeuw natuurlijk. Na een zondag met 20 graden in de schaduw kwam op maandag de sneeuw met bakken uit de hemel zodat er voor het eerst deze winter witte vlekken op Medvednica te zien zijn.
Tips zijn van harte welkom op balkaninbeeld@gmail.com. Het volgende heb ik al geprobeerd: TCP/IP-protocol vernieuwd, Winsock-bestand geïnstalleerd (dan zou de registry of zoiets vernieuwd worden), syteemherstel uitgevoerd, firewall nagelopen, gecheckt of de IntelPRO-Set soms was ingeschakeld. Allemaal zonder resultaat. Als ik voor de draadloze verbinding (zonder netwerksleutel, dus onbeveiligd) een automatische IP-adrestoewijzing gebruik, krijg ik de melding dat het adres niet vernieuwd kan worden. Als ik een statisch IP-adres gebruik, blijkt de status “verbonden” en de signaalsterkte “uitstekend” te zijn. Totdat je Internet Explorer opent en je de welkomstekst “de webpagina kan niet worden weergegeven” te zien krijgt. Hopelijk ben ik slechts een plavi ponedeljak afhankelijk van het groene oog. Alvast hartelijk dank.

Grunberg

Een berichtje in de rubriek "Vergeten te melden". Op een zonnige zomerdag zit je met wat vrinden te niksen op een bankje in het Tomislav park. Er loopt iemand voorbij en je denkt: "Verdorie, die ken ik!" 't Was niemand minder dan Arnon Grunberg, die Zagreb aandeed voor het "Festival van het Europese korte verhaal". Blijkens zijn wekelijkse reisverslag in NRC Handelsblad (dat ik nergens meer kan vinden) was hij voor zijn komst naar Zagreb totaal onbekend met het festival, net als ik. Tijdens zijn aanwezigheid in Zagreb presenteerde hij ook de Kroatische vertaling van Blauwe maandagen. Die heet letterlijk Plavi ponedjeljci, wat bij mijn weten in het Kroatisch niets zinnigs betekent. Tot groot ongenoegen van de aanwezige studenten Nederlandse taal las Grunberg met een zwaar Duits accent een stuk uit de Engelse vertaling voor. Excuses voor de onflatteuze foto.
Voor NRC Handelsblad had Grunberg eerder al eens verslag gedaan van zijn bezoek aan Belgrado. Ik heb ook dat stukje helaas niet bewaard, maar volgens mij noemt hij in de openingszin precies wat elke bezoeker aan Belgrado in de winter opvalt: de zware geur van stookketels en uitlaatgassen van oude bussen en auto's. Net cevapi: erg ongezond maar wel lekker en onmiskenbaar Balkan.

Vleeswaar

Op één en dezelfde pagina van Oglasnik, de Kroatische ViaVia: particulieren die hun varkens in de aanbieding doen en vrouwen die zichzelf aanprijzen.
Over Kroatische vrouwen trouwens geen kwaad woord. De Adriatische Zee lag er al toen de Slaven rond het jaar 700 de Balkan binnenvielen, de schitterende gebouwen zijn van Oostenrijkse of Venetiaanse origine, maar het enorme aantal mooie jonge vrouwen zijn echt van en door de Kroaten zelf. Ik heb geen idee hoe dat komt. De Kroatische man is niet opvallend knap en veel vrouwen die eigenlijk veertig zijn zou je zo zestig jaar geven, maar de nieuwe generatie vrouwen is oogverblindend.

Blaren op de handen

Nu het blad weer aan de bomen komt, herinner ik me weer een foto die ik maakte in de uitzonderlijk warme herfst van 2006. Het was 8 november en de Zagrebse boekenbeurs was in volle gang. Deze vrouwen, harkend op het beursterrein, dienen in het paarse plantsoenleger dat de publieke ruimte in de stad schoonhoudt.