Posts
En weer is er goed nieuws. Mijn oordeel over Zagreb (zie "Zagreb in je prullenbak") blijkt totaal ongegrond te zijn. Als je hier rondloopt heb je niet de indruk dat je in een "Oostenrijks-Hongaars pareltje bent met talloze kunstschatten, maar in een uit z'n kluiten gegroeide provinciestad". Dat schreef ik tenminste. Maar ik had buiten de Britse kwaliteitskrant Daily Mirror gerekend (zie de afbeelding uit Metro) die Zagreb verklaarde tot een stad van hetzelfde kaliber als Wenen.
Zo goed en zo kwaad als het ging las ik Metro-weergave van het "grote artikel, op drie pagina's". Zagreb werd vergeleken met Wenen, heeft geweldige bars en restaurants, is omringd met bergen en wordt in tweeën gedeeld door de rivier Sava en is sinds de Kroatische onafhankelijkheid een chique stad geworden. Luxe went, zegt men, en misschien was ik na een jaar Zagreb blind geworden voor al dat prachtigs. Voor de zekerheid surfde (ik volg de spelling van het Witte Boekje – surfte (Groene Boekje) is geen gezicht) ik naar de site van de Daily Mirror. Eerlijk is eerlijk, het artikel staat bol van de complimenten over Kroatië, maar over Zagreb wordt niet veel geschreven. Zagreb blijkt namelijk slechts "een beetje" op Wenen te lijken. En wat er wel aan positiefs in het artikel staat, klopt veelal niet. De stad wordt niet omringd door bergen, die vind je alleen aan de noordkant. Ja, de Sava stroomt inderdaad door Zagreb en dat ziet er zo uit:
Ik hoor Kroaten denken: daar heb je weer zo'n Nederlandse zuurpruim die "nas Zagreb, nas glavni grad" loopt af te zeiken. Maar daar is het me niet om te doen. Ik word alleen zo moe van de gretigheid waarmee in de Kroatische media Jan en alleman wordt geciteerd die overduidelijk niet verder dan Split en Dubrovnik is gekomen en niet de moeite heeft genomen zelf een kijkje in Zagreb te nemen. Geef de huizen in het centrum een lik verf, huisvest de collecties van het oerwoud aan minimuseums in één spraakmakend gebouw - Mimara bijvoorbeeld - en plak baliemedewerkers een glimlach op hun gezicht. Dan komt de rest vanzelf.
Zo goed en zo kwaad als het ging las ik Metro-weergave van het "grote artikel, op drie pagina's". Zagreb werd vergeleken met Wenen, heeft geweldige bars en restaurants, is omringd met bergen en wordt in tweeën gedeeld door de rivier Sava en is sinds de Kroatische onafhankelijkheid een chique stad geworden. Luxe went, zegt men, en misschien was ik na een jaar Zagreb blind geworden voor al dat prachtigs. Voor de zekerheid surfde (ik volg de spelling van het Witte Boekje – surfte (Groene Boekje) is geen gezicht) ik naar de site van de Daily Mirror. Eerlijk is eerlijk, het artikel staat bol van de complimenten over Kroatië, maar over Zagreb wordt niet veel geschreven. Zagreb blijkt namelijk slechts "een beetje" op Wenen te lijken. En wat er wel aan positiefs in het artikel staat, klopt veelal niet. De stad wordt niet omringd door bergen, die vind je alleen aan de noordkant. Ja, de Sava stroomt inderdaad door Zagreb en dat ziet er zo uit:
Ik hoor Kroaten denken: daar heb je weer zo'n Nederlandse zuurpruim die "nas Zagreb, nas glavni grad" loopt af te zeiken. Maar daar is het me niet om te doen. Ik word alleen zo moe van de gretigheid waarmee in de Kroatische media Jan en alleman wordt geciteerd die overduidelijk niet verder dan Split en Dubrovnik is gekomen en niet de moeite heeft genomen zelf een kijkje in Zagreb te nemen. Geef de huizen in het centrum een lik verf, huisvest de collecties van het oerwoud aan minimuseums in één spraakmakend gebouw - Mimara bijvoorbeeld - en plak baliemedewerkers een glimlach op hun gezicht. Dan komt de rest vanzelf.
0 reacties:
Post a Comment