Toen ik in Zagreb arriveerde, wist ik niet veel meer dan dat ik drie nachten in een soort hostel zou verblijven en dat ik de eerstvolgende maandag om 9.00 uur in lokaal A114 van de Universiteit van Zagreb (faculteit Filosofie) moest zijn. Mijn eerste zorg was het vinden van betaalbaar onderdak voor de langere termijn, wat in Zagreb vooral een kwestie van via-via is. Alleen, ik kende op één medestudente na hier geen mens. Zonder contacten ben je hier aangewezen op bemiddelingsbureaus - die zich niet vreselijk voor je inspannen - en op de particuliere advertenties in het krantje Oglasnik. Die particulieren zijn alleen per telefoon bereikbaar, wat nogal lastig is als je de taal niet of nauwelijks spreekt. Nadat ik een piepklein appartement in zo'n typisch socialistisch flatgebouw in een buitenwijk kreeg aangeboden, leek het mij wijzer de eerste collegedag af te wachten en te zien of mijn medestudenten raad wisten. Na wat rondvragen bleek dat er twee kamers leegstonden in een nieuw en schoon appartement in de wijk Dubrava.
Ik woon nu weliswaar niet heel dichtbij het centrum, maar op loopafstand zijn een tramhalte, drie supermarkten - waaronder de alomtegenwoordige Konzum - en een markt met honderden kraampjes waar van alles en nog wat verkocht wordt. Die markt wordt gehouden op een terrein waarmee de stad Zagreb plannen heeft, en uit angst voor ontruiming bemannen de kooplui 's nachts bij toerbeurt het marktterrein. Ideaal voor wie in het holst van de nacht nog wat te eten of te drinken wil kopen. Iets verder weg is de begraafplaats Mirogoj, waar beroemde en beruchte Kroaten als Miroslav Krleza, Franjo Tudjman en Stjepan Radic begraven liggen.
0 reacties:
Post a Comment