Franjo Tudjman ligt weliswaar groots begraven op Mirogoj, maar verder herinnert weinig in Zagreb aan de eerste president (1990-1999) van het onafhankelijke Kroatië. Dat is in veel Kroatische steden en dorpen wel anders. Parken, bruggen en straten zijn naar hem vernoemd en in Slavonski Brod werd recent het Plein van de Overwinning (Trg pobjede) verrijkt met een vier meter hoog standbeeld (sokkel meegerekend).
Tudjmans familie en partij (HDZ) roepen al jaren dat het schandelijk is dat de man die Kroatië zijn onafhankelijkheid bezorgde niet publiekelijk wordt geëerd in de hoofdstad. Het Zagrebse stadsbestuur heeft, met flinke tegenzin, besloten daar verandering in te brengen. Maar de Tudjmannen en HDZ'ers zijn alles behalve tevreden over de locatie. Zij hadden graag gewild dat de pleinen die nu naar Tito en Roosevelt heten werden vernoemd naar Franjo, maar dat stuitte volgens het stadsbestuur op allerlei "naamrechtelijke" bezwaren. Dat de Tudjmannen daar niet veel van geloven, kan ik me goed voorstellen, want het hernoemen van straten en pleinen is in ex-Joegoslavië de gewoonste zaak van de wereld. Hoe dan ook, naamrecht speelt bij de gekozen plaats voor het Trg dr. Franje Tudjmana geen rol, want de ruimte ging tot op heden naamloos door het leven. Ik heb er een tijdje vlakbij gewoond en het is geen grote eer als je vader naamgever is van zo'n troosteloos grasveld. Het ongenoegen lag duimendik op de gezichten van de familie toen zij in het journaal hun beklag deed over het gebrek aan respect van de stad Zagreb. Het grasveld, dat nieuw ingericht zal worden, ligt te ver van het centrum en is te klein. Tudjmans zoon is overigens qua uiterlijk en maniertjes een kopie van zijn vader – tijdens interviews laat hij telkens zijn slechte gebit zien en als hij praat beweegt hij alleen een mondhoek.
Tudjmans familie en partij (HDZ) roepen al jaren dat het schandelijk is dat de man die Kroatië zijn onafhankelijkheid bezorgde niet publiekelijk wordt geëerd in de hoofdstad. Het Zagrebse stadsbestuur heeft, met flinke tegenzin, besloten daar verandering in te brengen. Maar de Tudjmannen en HDZ'ers zijn alles behalve tevreden over de locatie. Zij hadden graag gewild dat de pleinen die nu naar Tito en Roosevelt heten werden vernoemd naar Franjo, maar dat stuitte volgens het stadsbestuur op allerlei "naamrechtelijke" bezwaren. Dat de Tudjmannen daar niet veel van geloven, kan ik me goed voorstellen, want het hernoemen van straten en pleinen is in ex-Joegoslavië de gewoonste zaak van de wereld. Hoe dan ook, naamrecht speelt bij de gekozen plaats voor het Trg dr. Franje Tudjmana geen rol, want de ruimte ging tot op heden naamloos door het leven. Ik heb er een tijdje vlakbij gewoond en het is geen grote eer als je vader naamgever is van zo'n troosteloos grasveld. Het ongenoegen lag duimendik op de gezichten van de familie toen zij in het journaal hun beklag deed over het gebrek aan respect van de stad Zagreb. Het grasveld, dat nieuw ingericht zal worden, ligt te ver van het centrum en is te klein. Tudjmans zoon is overigens qua uiterlijk en maniertjes een kopie van zijn vader – tijdens interviews laat hij telkens zijn slechte gebit zien en als hij praat beweegt hij alleen een mondhoek.
0 reacties:
Post a Comment