Posts
In elke reisgids staat wel een domme fout en soms spat het enthousiasme van de pagina voor iets wat je zelf een onbetekenend gebouwtje vindt. Dat is onvermijdelijk, want zeker de Balkanlanden veranderen snel en cultuur is vaak een kwestie van smaak. Maar het gratis gidsje Zagreb In Your Pocket (ZIYP) maakt het soms zo bont dat je je afvraagt in welk Zagreb de auteurs zijn geweest, hoewel hun namen verraden dat ze in ieder geval uit Kroatië komen. Het is misschien niet fraai om af te geven op een gratis reisgids (zowel op papier als digitaal) maar het is nog minder fraai om verwachtingsvol naar Zagreb te komen en dan te ontdekken dat je niet in een Oostenrijks-Hongaars pareltje bent met talloze kunstschatten, maar in een uit z'n kluiten gegroeide provinciestad. Een paar voorbeelden.
Over café Kolding staat: "The muraled walls will trick you into believing you are in Tokyo if you are not carefull". (Ik moest ook even opzoeken wat "mural" betekende: "a painting that is painted on a wall, either inside or outside a building". ) Tja, een gedeelte van één muur is bedekt met een foto, en geen schilderij, van een Japanse stad, maar je moet wel heel zorgeloos zijn om ondanks de dikke sigarettenrook de andere foto met de Twin Towers over het hoofd te zien. Kolding (Berislaviceva 8) is trouwens wel een aanrader, maar dan om wat niet in ZIYP staat: de huiselijke aankleding van de kelder, met oud meubilair, grote spiegels, klokken en comfortabele armstoelen. Ideaal ook als je informeel gekleed bent, want volgens ZIYP moet je het niet wagen je in Tkalciceva, de belangrijkste uitgaansstraat, te vertonen "if you're not wearing your hottest gear" want anders voel je je "like a peasant". Toegeven, het stikt in Tkalciceva van de vrouwen met strakke broeken, naveltruitjes en grote zonnebrillen, maar aan het einde van de straat verkopen boeren hun waar in Dolac, de bekendste markt van Zagreb.
In de winkelstraat Ilica zou je "everything you've ever wanted" kunnen vinden en je mag " dishes from all over the world" in het Zagrebse culinaire leven verwachten. Helemaal waar - als je gewend bent aan het aanbod in Winterswijk. Zo niet, dan valt het vies tegen. Als je de lyrische beschrijvingen over de Zagrebse musea leest, kun je alleen maar concluderen dat de auteurs nog nooit een voet over de drempel hebben gezet of dat ze geen benul hebben van musea in de landen waar de meeste toeristen vandaan komen. Probeer maar eens uren te dwalen tussen de 140.000 kunststukken in het Kroatisch Historisch Museum. Of bedoelen ze met "browsen" soms surfen op de museumcomputer waarnaar het personeel verwijst als je vraagt of je de permanente collectie kunt zien (zie "Kroatisch Historisch Museum en Stadsmuseum").
En het Mimara Museum is inderdaad "the city's mega-museum" maar dan vooral aan de buitenkant. Het grootste gedeelte van het enorme gebouw is in gebruik als school. Het museum zelf ademt nog de geest van het communisme, met minimale informatie over de tentoongestelde stukken en minstens één zaalwacht per zaal. Op de foto staat de hoofdingang van het museum. Eerst baalde ik van die witte bus op de foto, maar nu snap ik dat dit voertuig van het Ministerie voor Gezin, Veteranen en Intergenerationale Solidariteit eigenlijk op weg was naar het Kroatisch Historisch Museum.
Over café Kolding staat: "The muraled walls will trick you into believing you are in Tokyo if you are not carefull". (Ik moest ook even opzoeken wat "mural" betekende: "a painting that is painted on a wall, either inside or outside a building". ) Tja, een gedeelte van één muur is bedekt met een foto, en geen schilderij, van een Japanse stad, maar je moet wel heel zorgeloos zijn om ondanks de dikke sigarettenrook de andere foto met de Twin Towers over het hoofd te zien. Kolding (Berislaviceva 8) is trouwens wel een aanrader, maar dan om wat niet in ZIYP staat: de huiselijke aankleding van de kelder, met oud meubilair, grote spiegels, klokken en comfortabele armstoelen. Ideaal ook als je informeel gekleed bent, want volgens ZIYP moet je het niet wagen je in Tkalciceva, de belangrijkste uitgaansstraat, te vertonen "if you're not wearing your hottest gear" want anders voel je je "like a peasant". Toegeven, het stikt in Tkalciceva van de vrouwen met strakke broeken, naveltruitjes en grote zonnebrillen, maar aan het einde van de straat verkopen boeren hun waar in Dolac, de bekendste markt van Zagreb.
In de winkelstraat Ilica zou je "everything you've ever wanted" kunnen vinden en je mag " dishes from all over the world" in het Zagrebse culinaire leven verwachten. Helemaal waar - als je gewend bent aan het aanbod in Winterswijk. Zo niet, dan valt het vies tegen. Als je de lyrische beschrijvingen over de Zagrebse musea leest, kun je alleen maar concluderen dat de auteurs nog nooit een voet over de drempel hebben gezet of dat ze geen benul hebben van musea in de landen waar de meeste toeristen vandaan komen. Probeer maar eens uren te dwalen tussen de 140.000 kunststukken in het Kroatisch Historisch Museum. Of bedoelen ze met "browsen" soms surfen op de museumcomputer waarnaar het personeel verwijst als je vraagt of je de permanente collectie kunt zien (zie "Kroatisch Historisch Museum en Stadsmuseum").
En het Mimara Museum is inderdaad "the city's mega-museum" maar dan vooral aan de buitenkant. Het grootste gedeelte van het enorme gebouw is in gebruik als school. Het museum zelf ademt nog de geest van het communisme, met minimale informatie over de tentoongestelde stukken en minstens één zaalwacht per zaal. Op de foto staat de hoofdingang van het museum. Eerst baalde ik van die witte bus op de foto, maar nu snap ik dat dit voertuig van het Ministerie voor Gezin, Veteranen en Intergenerationale Solidariteit eigenlijk op weg was naar het Kroatisch Historisch Museum.
0 reacties:
Post a Comment