Waarde lezers,
De schaarse regelmatige bezoekers van dit weblog zullen hebben gemerkt dat ik de laatste maanden weinig heb gepost. (Wie denkt: "He, dit heb ik al eerder gelezen!" heeft gelijk. Scroll door naar het tweede plaatje voor nieuws.) Opvallend genoeg blijft het aantal bezoekers constant. Dat wil zeggen: een handjevol per dag. Enerzijds is het verheugend om te merken dat sommige berichten nog gelezen worden, anderzijds is het teleurstellend dat het nauwelijks uitmaakt of ik veel of weinig schrijf.
Daarom heb ik besloten de Engelstalige markt aan te boren, wat nog niet zo eenvoudig is. De concurrentie is moordend.
Niet dus. Blogs met nieuws over nieuwe veerdiensten, de zoveelste overwinning van de Kroatische gastronomie, de fantastische wijnen die hier gemaakt worden maar om onverklaarbare redenen buiten Kroatië volslagen onbekend zijn, zulke weblogs zijn er genoeg. Daar hoor je mij dus niet over.
Op Croatian Crescent probeer ik van tijd tot tijd goed en slecht nieuws uit Kroatië te brengen. Ik vraag begrip voor mijn onvolmaakte Engels. Ik behoor niet tot de categorie mensen die denken dat ze in Engels toch net iets puntiger en geestiger formuleren dan in het Nederlands, integendeel. Het is een noodgreep (bij wijze van spreken dan), meer niet.
Servië kan vanuit Nederland op meer belangstelling rekenen. Dat bleek onder meer uit het inmiddels ter ziele gegane Bureau Belgrado. Al geruime tijd (en zeer getrouw, gemiddeld anderhalf bericht per dag) schrijft correspondent David Jan Godfroid verrassende stukjes over Servië en, als daar reden toe is, over zijn buurlanden.
Voor die grotere belangstelling kan ik wel een paar redenen bedenken. (1) Het wagenpark is veel gevarieerder. (2) Kroatië heeft geen Kosovo. Dat is niet trouwens niet helemaal waar... (3) De Servische politiek is interessanter, om eens een eufemisme te gebruiken. (4) Belgrado is de grote broer onder de Balkansteden. (5) Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar misschien zijn ze gewoon vaardiger met de pen. Hoe dan ook - samo uživajte, zoals aan deze en gene zijde van de Donau wordt gezegd.
De schaarse regelmatige bezoekers van dit weblog zullen hebben gemerkt dat ik de laatste maanden weinig heb gepost. (Wie denkt: "He, dit heb ik al eerder gelezen!" heeft gelijk. Scroll door naar het tweede plaatje voor nieuws.) Opvallend genoeg blijft het aantal bezoekers constant. Dat wil zeggen: een handjevol per dag. Enerzijds is het verheugend om te merken dat sommige berichten nog gelezen worden, anderzijds is het teleurstellend dat het nauwelijks uitmaakt of ik veel of weinig schrijf.
Daarom heb ik besloten de Engelstalige markt aan te boren, wat nog niet zo eenvoudig is. De concurrentie is moordend.
Niet dus. Blogs met nieuws over nieuwe veerdiensten, de zoveelste overwinning van de Kroatische gastronomie, de fantastische wijnen die hier gemaakt worden maar om onverklaarbare redenen buiten Kroatië volslagen onbekend zijn, zulke weblogs zijn er genoeg. Daar hoor je mij dus niet over.
Op Croatian Crescent probeer ik van tijd tot tijd goed en slecht nieuws uit Kroatië te brengen. Ik vraag begrip voor mijn onvolmaakte Engels. Ik behoor niet tot de categorie mensen die denken dat ze in Engels toch net iets puntiger en geestiger formuleren dan in het Nederlands, integendeel. Het is een noodgreep (bij wijze van spreken dan), meer niet.
Servië kan vanuit Nederland op meer belangstelling rekenen. Dat bleek onder meer uit het inmiddels ter ziele gegane Bureau Belgrado. Al geruime tijd (en zeer getrouw, gemiddeld anderhalf bericht per dag) schrijft correspondent David Jan Godfroid verrassende stukjes over Servië en, als daar reden toe is, over zijn buurlanden.
Voor die grotere belangstelling kan ik wel een paar redenen bedenken. (1) Het wagenpark is veel gevarieerder. (2) Kroatië heeft geen Kosovo. Dat is niet trouwens niet helemaal waar... (3) De Servische politiek is interessanter, om eens een eufemisme te gebruiken. (4) Belgrado is de grote broer onder de Balkansteden. (5) Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar misschien zijn ze gewoon vaardiger met de pen. Hoe dan ook - samo uživajte, zoals aan deze en gene zijde van de Donau wordt gezegd.
0 reacties:
Post a Comment